De wereld groepeert zich tegen Iran, mede door het onderschrijven van de offensieve actie van het internationale atoomagentschap IAEA om Iran te dreigen voor de Veiligheidsraad te dagen. De mate van rechtmatigheid van deze beweging hebben we in het vorige deel van dit artikel beschreven. Ongeacht de rechtmatigheid, van direct belang zijn de vruchten van de samenspanning tegen Iran -door het IAEA met de tweeëntwintig ondertekenende landen- die als opmaat kunnen worden gebruikt voor een preëmptieve aanval door Israël en de VS. Dit indirecte gevaar voor de wereldvrede werd afgelopen week beloond met de Nobelprijs voor de Vrede voor het IAEA en haar voorzitter Mohamed ElBaradei. Het Iraanse persbureau MehrNews ziet de bui al hangen: 'Encouraged by his Nobel Peace Prize, International Atomic Energy Agency Director General Mohamed ElBaradei will be able to take more serious measures against Iran and drift away from the neutral stance that the IAEA is supposed to take, [political analyst ] Dr. Ali Khorram said on Monday.' Andere ontvangers van de Nobelprijs voor de Vrede zijn Yasser Arafat en Henry Kissinger.

Overeenkomsten voorbereidingen oorlogen tegen Irak en Iran
De stapsgewijze aanloop naar de Irakoorlog waarbij militaire voorbereidingen samengingen met diplomatieke voorbereidingen, oogt identiek aan de aanloop met de oorlog tegen Iran. Een andere stap op weg naar de oorlog met Iran is de beschuldiging, eerder deze maand, van de Britse premier Blair dat Iran mogelijk verantwoordelijk is voor aanvallen op Engelse soldaten. Associated Press kopt: 'Blair: Iran suspected of aiding attacks in Iraq'. Dit terwijl eerder twee Britse SAS-agenten verkleed als arabieren -compleet met zwarte pruiken- in Basra waren betrapt in een auto vol explosieven. De mannen en hun geheimen waren van zulk groot belang dat zij zijn bevrijd met behulp van een spectaculaire militaire operatie waarbij zelfs tanks aan te pas kwamen. In een uitgebreid artikel toont Michael Keefer aan dat de SAS-agenten hoogstwaarschijnlijk een false-flagoperatie aan het voorbereiden waren met als uiteindelijk doel bij te dragen aan het verdelen van het land en de regio (lees meer hierover in het vorige deel van dit artikel en zie ook de begeleidende landenkaart), een doel waarin een oorlog tegen Iran ook zeker ook moet worden gezien nu in Irak wordt gestreden tussen ondermeer de minderheidsgroep van de soennieten die onder Saddam de dienst uitmaakten, en de sjiiten, de meerderheidsgroep die nu voornamelijk de dienst uitmaakt.

Naast de vage "We cannot be sure" beschuldigingen van Blair is de recente briefing door de VS van belangrijke landen met ongefundeerde verdachtmakende informatie over Iran, een overeenkomst met de aanloop naar de Irakoorlog: '[...] a non-Western diplomat said the US briefing, carried out in various capitals ahead of a meeting in September of the UN atomic watchdog, "looks plausible but there is no hard evidence" giving direct proof of a nuclear warhead project.' Een recent citaat dat net zo goed uit 2002 had kunnen komen, toen de Irakoorlog werd voorbereid.

Zoals DeepJournal uitgebreid heeft beschreven, ondermeer in ons artikel over de Downing Street Memo's, was de beslissing ten oorlog te trekken tegen Irak al genomen voordat de internationale discussie erover nog moest beginnen. De intentie was er zelfs al vóór 11 september. Maatschappelijk debat, wereldwijde demonstraties, diplomatieke steekspellen, niets stond de uiteindelijke realiteit van de Irakoorlog in de weg; het was nodig voor de vorm, ter misleiding. Ook nu lijkt niets in de weg te staan van de komende oorlog met Iran: 'So the United States, backed by Israel, is deadly earnest about neutralizing Iran's nuclear weapons site. "The administration has determined that there is no diplomatic solution," said John Pike, president of the online think-tank globalsecurity.org. [...] Said [former CIA operative Vince] Cannistraro of the administration's policy: "Its very, very, very dangerous.", schrijft persbureau UPI.

Israël treft militaire voorbereidingen voor Iranoorlog
Webster Tarpley citeert Gerhard Schröder die medio augustus tegen Bild am Sonntag zegt: 'I consider the military option extremely dangerous. I can definitely exclude that under my leadership this government would be a part of it.' Schröder heeft het maandag afgelegd tegen de neocon Angela Merkel. Putin verklaarde hem eerder de morele overwinnaar. Dit is in lijn met een andere recente uitspraak van Putin over het gebruik van nucleaire wapens door de VS, wat volgens hem het gevaar in zich bergt te verworden tot een nucleair conflict. Tarpley ziet hierin terecht een dreigement van de ene nucleaire grootmacht tegen de ander. Voeg hierbij een andere atoommacht, Israël, en de visie van Putin begint al wat meer vorm aan te nemen. Hoe Israël in te schatten in dezen? The Sunday Times kopt eerder dit jaar: 'Revealed: Israel plans strike on Iranian nuclear plant' en schrijft verder: 'ISRAEL has drawn up secret plans for a combined air and ground attack on targets in Iran if diplomacy fails to halt the Iranian nuclear programme.' Er zijn zelfs al oefeningen gehouden, schrijft de krant: 'Israeli forces have used a mock-up of Iran's Natanz uranium enrichment plant in the desert to practise destroying it. Their tactics include raids by Israel's elite Shaldag (Kingfisher) commando unit and airstrikes by F-15 jets from 69 Squadron, using bunker-busting bombs to penetrate underground facilities.' Ook is het zo dat door Israël getrainde Koerden de VS helpen bij het verzamelen op Iraans grondgebied van gevoelige informatie ten behoeve van aanvallen op Iraanse nucleaire installaties. De Koerden staan op goede voet met de VS; eerder heeft DeepJournal al bericht over het feit dat zij Saddam gevangen hadden genomen en gedrogeerd hebben afgeleverd aan de Amerikanen.

Israël en VS treffen voorbereidingen voor
periode rond eerste aanval op Iran
Israël en de VS sturen naast de Koerden ook de MEK aan, een groep van zo'n 10.000 Iraanse rebellen. '"This looks to be turning into a pretty large-scale covert operation," a former long-time CIA operator in the region told UPI.' UPI beschrijft hoe de VS voorbereidingen treft voor de periode rond de eerste aanval op Iran: 'The United States is also attempting to erect a covert infrastructure in Iran able to support U.S. efforts, this source said. It consists of Israelis and other U.S. assets, using third country passports, who have created a network of front companies that they own and staff. "It's a covert infrastructure for material support," a U.S. administration official said. The network would be able to move money, weapons and personnel around inside Iran, he said. The covert infrastructure could also provide safe houses and the like, he said. [Former CIA-operative Vince] Cannistraro, who knew of the program, said: "I doubt the quality of these kinds or programs," explaining the United States had set up a similar network just before the hostage-rescue attempt in 1980. "People forget that the Iranians quickly rolled up that entire network after the rescue attempt failed," Cannistraro said.' Over de kwaliteit van de infrastructuur wordt dus getwijfeld, maar waar het om gaat is dat ze nu wordt opgezet.

Denktank adviseert preëmptieve aanval door Israël
Webster Tarpley wijst in een artikel op een rapport van een Israëlische denktank getiteld ISRAEL’S STRATEGIC FUTURE - The Final Report of Project Daniel, dat is aangeboden aan premier Sharon van Israël. 'The Group suggests strongly and unequivocally that conventional Israeli preemption against selected enemy nuclear infrastructures now in development be executed as early as possible, and – wherever possible – in collaboration with the United States. Where America may be unable or unwilling to act proactively against these infrastructures, it is essential that Israel be able and willing to act alone. [...] Preemption may be overt or covert, and range from “decapitation” to full-scale military operations [...], and that – wherever possible – it be entirely conventional in nature.'

Het rapport wordt moreel gesteund door twee Amerikaanse rapporten: U.S. Policy Options for Iran (PDF) van het Iran Policy Committee en Iran -- A New Approach (PDF) van het Committee on the Present Danger. 'Both papers favored military strikes against suspected nuclear and other weapons facilities if that was the only way to prevent Tehran from acquiring nuclear weapons, and endorsed "regime change" as U.S. policy', schrijft onderzoeksjournalist Jim Lobe. Hij laat zien wat een belangrijke aanwijzing zal zijn dat een oorlog tegen Iran op handen is, namelijk als de VS de terroristenstatus opheffen van de MEK, kort voor Mujahedin e-Khalq, die sinds 1997, ondermeer vanwege de moord in de jaren zeventig op een aantal Amerikaanse overheidsdienaren, werd gebrandmerkt als een 'terroristengroep'. Officieus wordt de groep door de VS al ingezet tegen Iran, schrijft Richard Sale, de geheime-dienstencorrespondent van persbureau UPI begin dit jaar.