Door Daan de WitAyaan Hirsi Ali stapt op. 'Ze voert nu als reden van vertrek haar gedwongen verhuizing aan, maar ze was al veel langer bezig naar werk in het buitenland om te zien. Laten we wel precies blijven', schreef J. A. A. van Doorn woensdag in NRC Handelsblad. Ze vertrekt naar het American Enterprise Institute. In haar afscheidsspeech haalde zij 11 september aan. Wat al duidelijk was, wordt met haar vertrek glashelder: Hirsi Ali strijdt niet vóór de
vrijheid, maar er tegen.
Hirsi Ali wil de wereld en vooral de moslimvrouwen bevrijden van het juk van de Islam. Van Doorn in de NRC: 'Hirsi Ali eiste zonder omslag de portefeuille Integratie op en kreeg na enig machteloos gespartel van fractieleider Van Aartsen haar zin.' 'Bijdragen aan de debatten' was het voornaamste punt in haar opsomming van haar werkresultaten tijdens haar recente persconferentie, bijdragen die zich laten vertalen in verharding van wederzijdse standpunten. Om haar boodschap te onderstrepen zei zij in haar persconferentie dat na 11 september 2001 de wereld is veranderd. Inderdaad, na 911 is de wereld veranderd. De oorzaak hiervan ligt voornamelijk in de neo-conservatieve daadkracht die na de aanslagen alle ruimte kreeg en een wind deed opsteken waarop Fortuyn zijn vleugels kon uitslaan. In Nederland gaf dit voeding en sturing aan iemand die zijn persoonlijke frustratie en woede kanaliseerde in een moord die 911 dagen na de moord op Fortuyn plaatsvond. Na de dood van deze vriend van Hirsi Ali nam de polarisatie, die zich centreert rondom het vermeende gevaar van de moslims, alleen maar toe.
Schrijver Abdelkader Benali vandaag in de NRC: 'Ze provoceerde en confronteerde op weergaloze wijze. Ze streed voor de rechten van de moslimvrouw, maar de moslimvrouw keerde zich van haar af. Ze paste shocktherapie toe maar de patiënten vertrouwden haar methode niet. Zelfs onder zeer verlichte moslims vond ze weinig weerklank. In mijn verbeelding leeft ze voor als een islamistische Don Quichote. Ze was een speeltje van de Nederlandse elite, zoals de Nederlandse elite er om de zoveel tijd een nodig heeft. Deze elite was blank, woonde in Amsterdam en zag in haar kritiek een welkome spreekbuis om hun anti-islamistische gevoelens te ventileren. Na 9/11 maakte ze haar grote opgang in deze kring en met elke islamitische terroristische aanslag steeg haar ster.' De dood van Van Gogh was de grootste katalysator.
De oorsprong voor de angst die toen floreerde, ligt in de opleving van oeroude sentimenten voor onderlinge strijd langs religieuze lijnen, een opleving die in belangrijke mate is terug te voeren op de organisatie waar Hirsi Ali nu deel van gaat worden, het American Enterprise Institute. Dit is een neo-conservatieve denktank, net als het Project for the New American Century (PNAC), waarover DeepJournal al regelmatig heeft geschreven. Uit naam van de vrijheid bevorderen deze organisaties onderlinge verdeeldheid tussen groepen, met inperking van de vrijheid van het individu tot resultaat, iets dat steeds duidelijker wordt in de Amerikaanse en Nederlandse wetgeving.
In eerste instantie leidde de ontstane verdeelheid tussen de groepen na 11 september tot eenheid binnen het christelijke en het a-religieuze deel van de Westerse groep, maar met de teleurstellingen in de Bush-regering regeert ook daar nu de verdeelheid. Een schril contrast met de verkiezingsleus waarop de neo-conservatief W. Bush het presidentschap won: I'm a uniter, not a divider en geheel in tegenstelling tot de liberale principes die Hirsi Ali zei te verdedigen binnen de VVD. Het is dus zaak te kijken voorbij de retoriek en de vorm.
Gekeken naar de inhoud, is de vanzelfsprekendheid te zien van zowel het feit dat de polariserende Hirsi Ali nu haar thuis vindt bij het American Enterprise Institute (AEI) en van het feit dat het beleid van de Bush-regering het resultaat is van een neo-conservatieve campagne, mede vormgegeven door ditzelfde AEI. Een beleid dat niet alleen de vermeende tegenstellingen met de Islam tot eigen voordeel uitbaat, maar volgens een recent artikel zelfs een voormalig lid van de Bushregering, professor Morgan Reynolds, doet concluderen dat 11 september -hetzelfde 11 september dat Hirsi Ali aanhaalt in haar strijd - uit de koker komt van de neo-conservatieven, die bijna in hun geheel afkomstig zijn van het American Enterprise Institute en het Project for the New American Century. Het waren de aanslagen op 11 september die de brandstof vormden voor de negatieve houding in het Westen tegen de moslims en de Islam. Maar volgens steeds meer mensen, waaronder dus de Republikein Reynolds, hebben moslims niets van doen met de aanslagen. Mede daarom blijft opheldering van wat precies plaatsvond op 11 september van het grootste belang, iets waarvoor DeepJournal al pleit sinds dinsdag 11 september 2001.
Over de voormalig chief economist voor Bush in diens Labour Department staat in het artikel geschreven: 'Reynolds stated that everyone in the worldwide intelligence community knew that 9/11 was an inside job as soon as it happened, with the obvious stand-down of US air defenses, controlled demolition of the World Trade Center, and non-protection of the President in Florida being the biggest tip-offs'. Hij waarschuwt voor een false flag operation tegen Iran -dus een aanslag die in de schoenen van Iran wordt geschoven - waarna dat land het slachtoffer kan worden van een Amerikaanse nucleaire preëmptieve aanval, een tactiek waarover DeepJournal al eerder schreef. Ook al is DeepJournal bekend met het werk van Reynolds, toch vroegen we hem of in het artikel zijn boude uitspraken correct zijn weergegeven. Reynolds antwoordde DeepJournal dat dit inderdaad het geval is: 'Quite accurate, written by Kevin Barrett, the organizer of the event.' In het openbaarmaken van de feiten bij 11 september ziet Reynolds de beste mogelijkheid om een aanval op Iran te voorkomen. Tevens zou het openbaarmaken van de feiten de wind uit de zeilen nemen van Hirsi Ali en haar neo-conservatieve collega's omdat zij 11 september centraal stellen in hun strijd.
Nederland blijft deelnemen aan wat in het Pentagon inmiddels The Long War wordt genoemd. Dit is terug te zien in het Nederlandse defensiebeleid en in de strengerwordende wetgeving. Maar als 11 september niet is uitgevoerd door 19 moslimkapers, maar is georkestreerd door neo-conservatieve elementen binnen de VS, dan moet veel worden heroverwogen: van de wetgeving van justitieminister Donner en de Nederlandse militaire deelname in Uruzgan, tot aan de strijd van Hirsi Ali die in Nederland zei vóór de vrijheid van moslimvrouwen te vechten, maar nu nog openlijker zal vechten met de neo-conservatieven tégen het grote moslimgevaar dat volgens Reynolds en steeds meer andere wetenschappers, journalisten en ministers ten onrechte is gebaseerd op 11 september omdat de aanslagen op die dag volgens Reynolds en zijn medestanders zijn uitgevoerd in opdracht van extreme neo-conservatieven, dezelfde mensen waar Hirsi Ali zich nu bij heeft aangesloten.