|
NEDERLANDS | ENGLISH
|
|
|
|
|
|
|
|
24 December 2007 |
 mail this article
|
 print
|  
De spookterrorristen van de War on Terror
Deel 1 - De Liquid Bombers
Door Daan de Wit
De Europese Commissie kondigt medio december 2007 aan met een plan te komen om de limiet voor luchtvaartpassagiers bij het meenemen van vloeistoffen op te heffen. Jeanine Hennis-Plasschaert, Europees Parlementslid voor de VVD, zegt al langer dat de limiet het terrorisme niet tegenhoudt en schijnveiligheid biedt. Tot op de dag van vandaag mogen reizigers op Schiphol geen verpakkingen groter dan 100 ml vloeistof meenemen. Ook in bijvoorbeeld Amerika en Engeland gelden beperkingen. De limieten zijn het gevolg van de net op tijd verijdelde aanslag van de zogenoemde Liquid Bombers in de zomer van 2006. Echter, er zijn grote vragen te stellen bij de Liquid Bombers en hun plan. Lastige vragen die niet meer zijn te stellen aan het hoofd van de Liquid Bombers, Rashid Rauf, daar hij vorige week onder verdachte omstandigheden is ontsnapt.  Augustus 2006. Een groep van zo'n 25 terroristen die later bekend wordt als de Liquid Bombers grijpt het westen bij de keel met hun plan ruim tien vliegtuigen gelijktijdig te laten neerstorten. President Bush spreekt de natie toe: 'Als deze terroristen waren geslaagd, hadden ze dood en verderf kunnen zaaien op een enorme schaal. Het plan oogt zorgvuldig voorbereid en vergevorderd. Hun plan was om de componenten van explosieven aan boord te brengen in hun handbaggage, vermomd als flesjes drinken en elektronische apparatuur.' Volgens Michael Chertoff, de baas van het Amerikaanse departement van Binnenlandse Veiligheid, had de aanslag in potentie honderdduizenden slachtoffers kunnen maken. De bijna-aanslag van de vermeende terroristen krijgt veel publiciteit omdat een grote actie van de politie tal van vliegtuigen aan de grond houdt. Opmerkelijk, omdat de verdachten al ruim een jaar op de radar stonden en door hen geen reserveringen gemaakt, laat staan tickets waren gekocht. Grote twijfel over haalbaarheid complot Tot op de dag van vandaag geldt de vloeistofbeperking op Schiphol. Volgens de Delftse professor Carel van Eijk wordt het risico op aanslagen hiermee niet verminderd. De Franse expert Christophe Naudin van de Universiteit van Parijs deelt de mening van Van Eijk. Ook hoogleraar internationale communicatie Cees Hamelink is duidelijk: 'Het is onzin. Het heeft tot doel ons angstig te maken. Het heeft de bedoeling ons bij de les te  houden en de gedachte levend te houden dat terrorisme heel gevaarlijk is en dat het noodzakelijk is daar een enorme hoeveelheid geld aan te spenderen'. Hij wijst erop dat 100 ml nitroglycerine voldoende is om een vliegtuig op te blazen. De Liquid Bombers zouden aan boord het explosief TATP (triacetone triperoxide) hebben willen maken. Gerry Murray van de Forensic Science Agency in Noord-Ierland en Peter Fielden van het Defence Science and Technology Laboratory van de universiteit van Manchester zeggen dat het extreem moeilijk zou zijn om in de toiletruimtes van vliegtuigen vloeistoffen te combineren tot TATP. Een journalist van The Register raadpleegt experts en beschrijft de problemen van het terroristische plan. Dat begint er al mee dat het zomaar combineren van de vloeistoffen geen zin heeft, aldus chemieprofessor Jimmie C. Oxley van de universiteit van Rhode Island. Om TATP te verkrijgen moet druppel voor druppel gedurende enkele uren bij precies de juiste koude temperatuur zwavelzuur al roerende worden toegevoegd aan acetone en peroxide. Als de verstikkende dampen zijn opgetrokken, vormen zich bij een constante temperatuur van min tien graden na minimaal zes uur, maar mogelijk veel langer, witte kristallen die middels een filterproces zorgvuldig moeten worden geoogst en gedurende enkele uren gedroogd. Ook hierbij moet weer goed op de thermometer worden gekeken daar TATP zeer instabiel is, getuige de bijnaam 'Moeder van Satan'. Voor een substantiële explosie is zo'n 250 gram kristallen nodig, wat betekent dat per vliegtuig zestien maal de inhoud van een wastafeltje nodig is om het plan te doen slagen. Gemengde belangen Voormalig Brits ambassadeur Craig Murray had tijdens zijn carrière toegang tot de meest geheime documenten. Tegenwoordig onderhoudt hij een kritisch weblog waarop hij over de Liquid Bombers schrijft: 'Geen van de vermeende terroristen had een bom gemaakt. Geen van hen had een vliegticket. Meerdere hadden niet eens paspoorten en gezien de efficiëntie van het  Britse paspoortagentschap betekent dit dat ze voorlopig nog geen vliegtuigterrorist hadden kunnen zijn.' Online tijdschrift Salon vertaalt de situatie naar de VS en noteert in september 2006: 'Amerika is op angstaanjagende wijze op de knieën gedwongen, en het is de vraag wie er meer tevreden is, de buitenlandse kwaaddoeners in hun grotten en afgelegen laboratoria of Amerika's eigen leiders en hun aanstaande verkiezingen en kleurgecodeerde controle-instrumenten. Zijn we een natie geworden, geleid door een factie van oorlogsprofiteurs die de angsten van hun eigen burgers exploiteren? Ik weet niet hoe u erover denkt, maar ik begin het gevoel te krijgen dat ik er tussen ben genomen'. Volgens The New York Times had in ieder geval één iemand baat bij de verijdeling van het complot: president Bush, omdat hij in aanloop naar de Senaatsverkiezingen een succesje goed kon gebruiken, gezien zijn slechte waarderingscijfers. Hoe dan ook, het complot wordt verijdeld. Toch is er kritiek.Een ideale aanslag? Volgens The Independent hebben de Britse autoriteiten onder druk van de VS abrupt en te snel gehandeld waardoor niet alle terroristen zijn gepakt. In Engeland wordt de reden van de overzeese inmenging met een steek onder water naar Bush een 'korte-termijnsucces' van de Amerikanen genoemd. Dat succes was de arrestatie door Pakistan op verzoek van Amerika van Rashid Rauf. Omdat Rauf in verbinding zou staan met de terroristen die de vliegtuigen wilden opblazen, zagen MI5 en Scotland Yard zich genoodzaakt de bende op te rollen, zeggen de contra-terrorismebronnen van The Independent. Een jaar later blijkt de rol van de VS nog groter als duidelijk wordt dat een aantal van de Liquid Bombers is getraind door Jundullah (Leger van Allah), een terroristische organisatie die, zoals ABCNews suggereert, wordt gesponsord door de VS in hun clandestine strijd tegen Iran. De Londen Telegraph is specifieker en schrijft: '[...] the CIA is giving arms-length support, supplying money and weapons, to an Iranian militant group, Jundullah, which has conducted raids into Iran from bases in Pakistan'. Voorafgaand aan de training door Jundullah waren de vermeende terroristen in verband met hulp bij een aardbeving aanwezig in een kamp van Jamaat-ud-Dawa (JUD), de moederorganisatie van the Lashkar-e-Toiba (LET). LET krijgt (financiële) steun van de Pakistaanse geheime dienst ISI, die weer in een directe lijn staat met de Amerikaanse geheime dienst CIA. Wat wilde Amerika bereiken met de arrestatie van Rauf? De precieze reden is onbekend, maar wat wel bekend is, is dat zijn arrestatie niet alleen heeft geleid tot een korte-termijnsucces, maar ook tot een grootscheeps terreuralarm in het westen dat tot op de dag van vandaag gevolgen heeft. Het verijdelen van de aanslag bracht het voordeel mee van beide successen en voorkwam een nadeel, dat zou uitkomen dat het complot onmogelijk realiteit had kunnen worden. Deze combinatie van factoren maakte het een belangrijke stap voorwaarts voor de War on Terror. Hoofdverdachte ontsnapt Degene die de uitvoering van het plan zou leiden, was de Brit Rashid Rauf. Bij de verijdeling van het plan door de autoriteiten wordt Rauf in Pakistan opgepakt door de Pakistaanse geheime dienst.  Hiermee wordt Rauf Engelands 'most wanted' terrorist. Er wordt door Engeland om zijn uitlevering gevraagd, de reden hiervoor is echter niet vanwege zijn betrokkenheid bij het plan de vliegtuigen te willen opblazen, maar omdat hij in 2002 zijn oom zou hebben vermoord. Vorige week zondag ontsnapt Rauf aan zijn gevangenschap in Pakistan, waarschijnlijk omdat hij van zijn handboeien werd ontdaan door zijn bewakers die hem zouden hebben willen laten bidden in een moskee. Rauf werd vervoerd nadat hij een zitting had bijgewoond waar werd gesproken over zijn uitlevering. Voorafgaand aan zijn bezoek aan de moskee waren zijn handboeien ook al los gemaakt voor het eten van een hamburgermaaltijd die was aangeschaft bij een filiaal van McDonalds. President Musharraf wordt ingelicht over de ontsnapping en beveelt de arrestatie van Rauf. De vraag is of alleen Rauf gelukkig is met zijn ontsnapping. Rauf stond op het punt te worden uitgeleverd aan Engeland in ruil voor acht Pakistaanse criminelen. Zijn advocaat Hashamat Habib noemt het direct een 'mysterieuze verdwijning': 'It comes at a time when the British government is trying to extradite him. And it all looks very suspicious to me.' Khalid Khawaja, een voormalig Pakistaans geheim agent die eens met Rauf een cel heeft gedeeld, beschrijft hem als een simpele man die hij niet snel zal verdenken van het plannen van een ontsnapping. Hij gaat er van uit dat Rauf alleen kon ontsnappen met medewerking van de overheid en houdt er rekening mee dat hij mocht ontsnappen zodat de Pakistaanse geheime dienst ISI hem vervolgens kon vermoorden. Advocaat Habib: 'In my estimate it's an organised disappearance. They don't want to hand him over. [...] He was fixed up and the government is now afraid that he would become an embarrassment if sent to the UK because they hyped up his involvement. [...]'. Hoe het ook zij, de ontsnapping van Rauf is niet alleen gunstig voor de man zelf, want wat als in een rechtszaak zou blijken dat het plan om tien of meer vliegtuigen te laten ontploffen met ter plekke gefabriceerde bommen onmogelijk was geweest en alle angst en maatregelen ten gevolge daarvan in feite onnodig waren? Problemen in de War on Terror Ook al wordt een modern mens eerder slachtoffer van een pinda of de bliksem, toch is de gedachte aan terreur een dagelijkse realiteit. Terrorisme staat bovenaan de agenda. De belangen zijn groot. Grote sommen gelds zijn geïnvesteerd, carrières staan op het spel en reclamemakers - dezelfde mensen die ons Monatoetjes verkopen en het Zwitserlevengevoel - verdienen veel geld aan dure anti-terreurcampagnes, zoals Nederland tegen terrorisme. Maar kloppen de feiten wel waarop de overheden zich baseren bij het uitdelen van al dat geld tegen terreur? Ondanks de investeringen gaat het niet goed met de War on Terror. Het nieuws van één week leerde dat de hoofdverdachte van de groep van Liquid Bombers ontsnapte, dat een zaak tegen de 'Miami Seven' die de Sears-toren in Chicago wilde opblazen eindigde zonder veroordelingen, dat allerlei videobanden met daarop de martelverhoren van de CIA blijken te zijn gewist en dat de zaak tegen de gefaalde treinterroristen gaat beginnen. Zij faalden omdat de ontstekers op hun explosieven weigerden. Zij faalden in zekere zin ook omdat omdat zij handelden uit wraak op de verkeerd begrepen Deense cartoon-affaire. De mislukte Duitse aanslag doet denken aan juli vorig jaar. Londen en Glasgow zijn 'aan een bloedbad ontsnapt', schrijft NRC Handelsblad in een hoofdartikel. 'Een nieuw drama is uitgebleven', schrijft de krant opgelucht. In het Journaal presenteert Tim Overdiek de gebeurtenissen als bijna-rampen en een serieus terreur-offensief, terwijl een dag eerder al voormalig agenten van de CIA en Scotland Yard hadden uitgelegd dat er in feite niets aan de hand was. Zelfs al waren de explosieven ontploft. De eerste tekenen aan de wand dat het mis ging met de Oorlog tegen de Terreur waren de onthullingen over de martelpraktijken in opdracht van Amerika in verre buitenlanden. Mensen bleken in West-Europese landen van de straat geplukt en te worden gemarteld in duistere uithoeken van de wereld. Vervolgens bleek dat veel gevangenen in Guantanamo Bay taxichauffeurs en groenteboeren waren die zich op het verkeerde moment op de verkeerde plaats hadden bevonden en voor tienduizenden dollars aan de Amerikanen waren verkocht. Een van de zaken die veel aandacht trok was die tegen de Amerikaanse 'Dirty Bomber' Jose Padilla. De uitspraak is na drie en een half jaar uitgesteld tot januari 2008, maar de straf is al gegeven: Padilla is geestelijk zo zwaar mishandeld dat hij nooit meer dezelfde zal zijn. Naast de kleine vissen werden ook tal van grote vissen opgeschept in het net dat was uitgegooid. Het leverde bekende namen op zoals Al Zarqawi (Al Qaida in Irak) en Khalid Sheikh Mohammed (meesterbrein van 9/11). Daarnaast is er nog de verlanglijst met daarop de hoofdprijs: Osama bin Laden. Maar er is een probleem. De verhalen die we kennen over de aanslagen en de terroristen kloppen vaak niet met de feiten. De spookterroristen van de War on Terror Deel 1: Liquid Bombers Deel 2: Miami Seven Deel 3: Al Zarqawi Deel 4: Osama bin Laden Deel 5: JFK Pipeline Plot Deel 6: Khalid Sheikh Mohammed Deel 7: Fort Dix Six Op deel 1 na zullen deze delen niet worden gepubliceerd op DeepJournal. De serie is beschikbaar voor publicatie in krant, tijdschrift of online. Neem hiervoor contact op met de Daan de Wit.
____________________________________________________________________________
DeepJournal Sign up for the free mailing list. |
|
12 September 2013 |
Why is Syria under attack? - Part 4
When you peek below the surface, it becomes clear that Syria is under attack due to the interests of the parties involved. ‘Syria’ is about power, money, influence and energy.
8 September 2013 |
Why is Syria under attack? - Part 2
In the event of major military conflicts that risk considerable humanitarian and economic consequences, it is useful to examine the interests of all parties involved as well as the role that the media plays in reporting the events.
7 September 2013 |
Why is Syria under attack? - Part 1
On the surface it’s straightforward: the U.S. wants to liberate Syria from a brutal dictator who is attacking his own people with poison gas. But beneath the surface there is something very different going on.
28 August 2012
Daan de Wit (DeepJournal) interviewt Webster Tarpley op het Magneetfestival
Het Magneetfestival gaat de diepte in met vier interviews. Daan de Wit interviewt Webster Tarpley, Albert Spits, en Mike Donkers.
|