Wie je ook spreekt, iedereen is het er over eens, Joe McMoneagle is de beste viewer die er is. Andere viewers gebruiken aansprekende voorbeelden van wat mogelijk is met RV om hun boeken en video's aan de man te brengen, maar voor het gemak wordt meestal niet vermeld dat het McMoneagle was die de bewuste sessies deed.
Het voorbereidende project liep al een paar jaar toen McMoneagle in 1979 tot de eerste officiële Remote Viewer werd gebombardeerd door de RV-instucteurs van het Amerikaanse leger. Nog tijdens zijn training wordt hij ingezet voor een crisis die uitbreekt op vier november: militante Iraniërs gijzelen de aanwezigen van de Amerikaanse ambassade in Teheran.

McMoneagle: ‘Vijf RV'ers en ik hebben dertien maanden gewerkt aan het gijzelaarsprobleem in Iran. We hebben ongeveer driehonderd rapporten gemaakt. Er was een gijzelaar, meneer Queen, die voortijdig werd vrijgelaten vanwege een medisch probleem. Twee dagen voor zijn vrijlating wisten wij dat hij vrijgelaten zou worden vanwege een medisch probleem; we wisten ook specifiek welk medisch probleem. Dit had tot direct gevolg dat ze een medisch team dat gespecialiseerd was in de aandoening van Queen, een dag voordat zijn vrijlating bekend werd, [naar Wiesbaden] stuurden om hem op te vangen. Zo accuraat was onze informatie dus.'
Queen kreeg later veel van hun informatie voorgeschoteld om te zien in hoeverre het correct was. Hij was er zeer van ondersteboven, want voor het verkrijgen van zulke informatie kòn het immers niet anders dan dat ‘ze' iemand binnen in de ambassade moeten hebben gehad, en als ze dan dus iemand binnen hadden, wáárom waren ze dan nog gegijzeld?

No comment
Nu ik McMoneagle toch spreek… Twee dingen aan die Iran-crisis hebben mij altijd gefascineerd. Het eerste is de mislukte bevrijdingspoging van president Carter. Was dit een sabotage-actie van de CIA, die een pesthekel had aan Carter omdat hij hun budget zat te snoeien? ‘Ik kan dat bevestigen noch ontkennen.' Hij moet lachen als ik denk slim te zijn door te zeggen dat hij misschien ná zijn werk voor de overheid nog eens in de gijzelingsaffaire is gedoken en er daarom toch wel erover kan praten: ‘Ik kan het bevestigen nog ontkennen'. Geen doorkomen aan.
Het tweede waar ik wel iets meer over wil weten, is de eens geheime, maar nu beroemde illegale operatie October Surprise, waarbij George Bush Sr. in Madrid en Parijs geheime gesprekken hield met de Iraniërs. In ruil voor 40 miljoen dollar uit de verkiezingskas van Reagan en een veelvoud van dat bedrag aan wapens beloofden de Iraniërs dat ze de Amerikaanse gijzelaars veertig dagen langer zouden vasthouden, zodat Carter de verkiezingen zou verliezen. Zo gezegd zo gedaan en minuten na de beëdiging van Reagan met Bush als vice-president werden de gijzelaars vrijgelaten. Wat weet McMoneagle? Hij zegt er niets over, in wat voor hoedanigheid dan ook.

Hoe het begon
Al vanaf het begin was RV in nevelen gehuld. Het begon al goed; de man die alles ooit aan het rollen heeft gebracht en de eerste RV-projecten leidde, was iemand die voor de NSA (de grote broer van de CIA) had gewerkt en nu werkte voor SRI International, een bedrijf dat in het geheim veel opdrachten deed voor de Amerikaanse overheid. Na ondermeer een leugendetectortest, wist de CIA dat het met deze man wel snor zat, Dr. Hal Puthoff is te vertrouwen.

Remote Viewing kwam in 1972 tot stand door toeval -voor zover dat bestaat- en niet zoals ook wel wordt beweerd dankzij de Church of Scientology. Die hebben namelijk iets wat erop schijnt te lijken, genaamd exteriorisatie. Daarbij komt nog dat Puthoff een paar jaar deel heeft uitgemaakt van Scientology, net als Ingo Swann, de eerste viewer. Swann en Puthoff hebben gebroken met Scientology en hebben elkaar bij toeval ontdekt. Swann, een paranormaal begaafde artiest uit New York, was al subject in onderzoek naar paranormale fenomenen door het City College in New York. Op een dag was hij op bezoek bij onderzoeker Cleve Baxter. Die wilde dat Swann zou proberen om planten te beïnvloeden die waren aangesloten op een leugendetector. Eerder was namelijk al gebleken dat de detector reageert op een aangesloten plant die ‘merkt' dat een plant in de buurt iets wordt aangedaan, het zogenoemde Baxter-effect. Op het bureau van Baxter lag een plan van Puthoff om een Baxter-achtige proef te doen met algenculturen. Swann belde Puthoff en zei hem dat het veel interessanter is om proeven te doen met mensen. Min of meer voor de grap nodigde Puthoff Swann uit.

Zien wat niet zichtbaar is
Puthoff: ‘Toen ik Ingo Swann in ‘72 liet overkomen, besprak ik met mijn collega's wat we hem zouden laten doen. Ze waarschuwden me allemaal, dat al die paranormaal begaafden charlatans zijn, dat ze de boel belazeren en dat hij maar beter iets goeds zou laten zien. Nu had ik toegang tot een heel goed afgeschermde magnetometer, een ding dat magnetische velden meet. Het was afgeschermd van geluid, supergeleiding, magnetisme en electriciteit. Het werd gebruikt in een experiment om quarks te ontdekken. De bedoeling is dat het ding onpenetreerbaar is van buiten. Het apparaat stond ook nog eens helemaal op de onderste verdieping van het fysica-gebouw in een kluis. Ik had begrepen dat Ingo psycho-kinesis zou hebben toegepast (objecten laten bewegen door gedachten). Ik vroeg hem of hij wou proberen dat goed afgeschermde apparaat te beïnvloeden.

“Laat me eerst eens bekijken wat erin zit”, zei hij, waarop hij een schets begon the maken van de binnenkant van de de magnetometer. Wat hij toen deed, noemen we nu Remote Viewing, een vorm van helderziendheid. Terwijl hij de schets aan het maken was, reageerde de magnetometer.' Pulsen waren zichtbaar op de monitor en op de print, waar normaal gesproken alleen een stilstaande basislijn is te zien. ‘Het was niet zijn bedoeling het apparaat te beïnvloeden, zei hij, maar iedere keer dat hij het apparaat viewde, reageerde het. Hij ging voorbij aan alle afscherming en beschreef in detail de ingewikkelde binnenkant van het apparaat, onderwijl in alle rust een sigaar rokend. Ik wist niet wat ervan te denken, schreef alles op in een rapport en Ingo ging weer terug naar New York. Het rapport ging rond zoals dat gaat. Iemand stuurde het rapport naar de CIA. Een paar weken later kwamen een paar mensen lvan de CIA langs.'

Ze waren blij met Puthoff, een fysicus, een ‘harde' wetenschaper. Met hem konden ze een project beginnen, waardoor ze de informatie op waarde konden schatten over de paranormale experimenten van de Soviets. Die waren al tien jaar bezig met onderzoek op dit gebied. Het Amerikaanse onderzoek begon simpel, met Swann die moest zeggen wat er in bepaalde dozen zat. Toen in een doos eens een levend insect werd gestopt dat op een boomblad lijkt, zei Swann dat hij het zelf ook niet begreep, maar dat hij een blaadje zag dat bewoog.

Toen hij ermee dreigde te stoppen omdat hij zich verveelde, werden de experimenten iets ingewikkelder. Ze deden een aantal experimenten met het sturen van mensen naar San Fransisco waarbij Swann dan moest beschrijven waar zij zich bevonden. Hij zag dan dingen die de mensen zelf niet hadden gezien (bijvoorbeeld een telefoon aan een muur in een museum) waaruit bleek dat het RV'en geen telepathie betrof. Puthoff: ‘Op eigen verzoek gaven we hem coördinaten van een gebied op een kaart. In het begin dachten we dat hij de wereldkaart had ingestudeerd, omdat hij het zo vaak goed had. Dus we werden heel listig en gaven hem bijvoorbeeld de coördinaten van kleine meertjes in grote gebieden met land of kleine eilandjes in het midden van de oceaan. Maar nog steeds waren de beschrijvingen raak, inclusief eventuele gebouwen of constructies op de lokatie. De CIA deed voor de zekerheid zelf een aantal voorstellen voor lokaties. Eerst gaven ze ons de coördinaten van een zwaar bewaakte militaire basis. Over die basis kregen we een uitstekende beschrijving. Toen kregen we de coördinaten van een Russisch onderzoek- en ontwikkelingscentrum. Ook hier weer een uitstekende beschrijving. Dat overtuigde iedereen, inclusief ons bij SRI. Het bleek wel dat er echts iets wezenlijks aan de hand was.'

Na jaren van onderzoek werd een trainingsprogramma van achttien maanden ontwikkeld en een aantal protocollen die moeten worden uitgevoerd voor een zo goed mogelijke sessie. In 1995 werd het programma opgedoekt. Zegt de CIA. Daarna zijn tal van mensen die deel hebben genomen aan de verschillende projecten hun kennis gaan verkopen. Het wemelt van de cursussen, boeken en video's. En iedereen natuurlijk zijn eigen website.

Viewers zeggen dat iedereen talent heeft om te viewen. Het is iets dat ons is aangeboren als mensen. Het is een gave die iedereen heeft. Wat je vervolgens kunt doen is die gave ontwikkelen door veel te oefenen, 'maar, slechts een half procent van een willekeurige groep mensen is in staat een top-viewer te worden', zegt viewer Joe McMoneagle.

Hoe te Remote Viewen
Eenvoudig Remote Viewen kan ongeveer als volgt te werk gaan. Iemand bepaalt het target, bijvoorbeeld de piramide van Gizeh, verzint een combinatie van twee maal vier getallen en zet die cijfercombinatie op de envelop waarin het target staat omschreven of is afgebeeld op een foto. Dat nummer wordt ook opgeschreven op een briefje dat jij krijgt. Met een pen in de aanslag focus je op het nummer en vervolgens krabbelt je hand spontaan een aantal tekens die je vantevoren hebt geoefend. Net als iemand die heeft geoefend om te fluiten en spontaan een nieuwe melodie fluit. De tekens zijn bijvoorbeeld een streep voor land, een golfje voor water, een winkelhaak voor menselijke bouwsels etc.
Vervolgens plaats je je pen op een van de tekens en voel je wat het voorstelt. Je drukt de pen op het streepje en je voelt de structuur van het land, een zanderige bodem bijvoorbeeld. Ook kun je op die manier ruiken of je aan de zee staat en horen of je je misschien op een kermis bevindt. Als je Dresden tijdens WOII viewt, zul je voorturend bommen horen inslaan, iets wat het viewen niet bemakkelijkt, ook al is het niet zo oorverdovend als toen ter plaatse.
Een van de moeilijkse dingen met RV is de eigen fantasie die met de feiten aan de haal kan gaan. Speciale technieken zijn ontwikkeld om dit te voorkomen. De kwaliteit van de viewer is af te meten aan de mate waarin hij omgaat met dit probleem.
Een andere moeilijkheid is het stellen van de targets. Daarin moet je heel helder zijn, anders wordt het niet goed ‘begrepen' door wat het ook is dat jou de informatie geeft. Verschillende viewers geven verschillende namen aan de plaats waar de informatie ligt opgeslagen. Viewer Ed Dames noemt het afwisselend het collectieve onderbewustzijn of de Matrix. Hoe je het ook vernoemt, feit is dat het een eigen ‘taal' en logica heeft die je je eerst eigen moet maken. Daarna kun je aan het viewen slaan.

McMoneagle: ‘RV is niet als kijken door een raam. Wat je binnenkrijgt is een groot aantal stukjes en beetjes, een heleboel fragmenten. Sommige zijn visueel, maar het is nooit wat het moet voorstellen. Je kunt bijvoorbeeld iets binnenkrijgen over een zwembad achter een huis, maar dat betekent niet dat het in het echt een zwembad is. Het zou een waterzuiveringsinstallatie kunnen zijn. Het is maar net wat erop lijkt wat je gedachten je geven als hint. Je kunt geuren binnenkrijgen, de smaak van iets, gevoelens. Soms raakt het doorelkaar, dan zie je een emotie in plaats van het te ervaren, of je proeft metaal, in plaats van het te voelen. Het idee is zoveel mogelijk gegevens te verzamelen zonder te snel een conclusie te trekken. Uiteindelijk krijg je genoeg informatie binnen om te weten of het gaat om een zwembad of een waterzuiveringsinstallatie. De meeste mensen wachten niet lang genoeg, ze trekken te snel conclusies en daarom werkt het niet voor veel mensen.'

Nooit 100% zeker
Om denkbeeldige targets van echte te onderscheiden, laat viewer Wayne Carr zijn leerlingen ook oefenen op het target Bugs Bunny omdat daarbij al snel duidelijk wordt dat het gaat om iets dat niet echt bestaat. Een bepaalde RV'er kreeg bij deze opdracht ondermeer beelden en gevoelens binnen van celluloid en een projector; precies goed dus.

Toch kun je met RV nooit honderd procent zeker zijn van je zaak. ‘Je kunt hoogstens zeggen dat een uitkomst heel waarschijnlijk is', zegt Carr. ‘Als je meerdere goede viewers hebt die allemaal hetzelfde zeggen over een langere periode, dan kun je een sterkere uitspraak doen. ‘Vergeet ook niet dat de RV'ers toentertijd in het leger slechts onderdeel waren van een geheel van verzamelaars van informatie. Als je één sessie doet en ufo's ziet vliegen, dan zou ik heel voorzichtig zijn.'
Helemaal voorzichtig moet je zijn als je de toekomst viewt. De toekomst staat namelijk niet vast. ‘Het kan zijn dat je een alternatieve toekomst viewt. Theoretisch gezien zijn er tal van toekomstscenario's mogelijk.' Carr voegt eraan toe dat hij denkt dat als wij als menselijk ras ons verder ontwikkelen, we in staat zullen zijn om met ons bewustzijn de toekomtscenario's te kunnen beïnvloeden, in tegenstelling tot de huidige situatie waarin de toekomst voortdurend en ongecontroleerd verandert.
Nostradamus en Johannes de Doper waren volgens Carr goede Remote Viewers. Zij maakten gebruik van de mogelijkheden die ten grondslag liggen aan RV. Zij voorspelden de toekomst, met dien verstande, zegt hij, dat die niet vastligt. Wat natuurlijk ook zo kan zijn, is dat Nostradamus en Johannes de Doper de gebeurtenissen wel goed hebben voorzien, maar dat die misschien in andere volgordes gebeuren of tijdens andere perioden.

Als je je eigen toekomst wilt bekijken, zul je zien dat er niet één is, maar meerdere. Wat je zou kunnen doen -zo blijkt uit een conversatie tussen een leerling en Remote Viewer Ed Dames, geplaatst op de website van Dames- is kijken of je op je optimale levenspad zit en zo niet, hoe daarop te komen of hoe eraf te raken, want de goede weg is niet altijd de makkelijkste.
Over de toekomst gesproken, Joe McMoneagle heeft gekeken naar wie de Amerikaanse verkiezingen zou gaan winnen in december 2000. Het betrof een sessie in opdracht van een onbekend iemand, dus een dichte envelop met een vraag waar je geen idee van hebt. ‘Mijn voorspelling vanaf het begin was Al Gore. Interessant hè? Hij heeft de meeste stemmen gekregen. Misschien lag het aan hoe de vraag werd geformuleerd.'

Proef op de som
Dr. Wayne Carr heeft zijn eigen website op remoteviewers.com. Hij heeft niet deelgenomen aan de overheidsprojecten, maar kan naar eigen zeggen wel RV'en. We gaven hem de opdracht te kijken naar wat er gebeurde met ene Gerrit-Jan Heijn op negen september 1987 (de dag van Heijns ontvoering, tevens de dag waarop hij door zijn ontvoerder Ferdi Elzas werd vermoord, waarna zijn pink werd afgesneden en opgestuurd ten bewijs dat Heijn nog in leven zou zijn). Carr besteedde de opdracht uit aan een aantal beginnende viewers die er niets van bakten. Jammer.

Carr bezig met wat lucratiever opdrachten dan deze. Skepticus James Randi geeft een miljoen dollar weg voor een bewijsbaar paranormaal fenomeen. Wayne Carr is nu druk bezig met een aantal andere viewers om te bewijzen dat RV een feit is. In het begin van de opdracht waren er wat moeilijkheden met de targets. Carr noemt dit het Randi-effect, maar een meer algemene term volgens hem zou zijn ‘het skepticus-effect'. Komt dat alleen omdat de Randi Foundation de targets uitdeelt? ‘Niet omdat ze de targets uitdelen, maar omdat ze ermee worden geassocieerd. Andere targets worden gemakkelijk getroffen, onze viewers slaan dan steeds de spijker op z'n kop, maar toen we begonnen met targets voor dit specifieke doel, ging de doelteffendheid rap naar beneden, wel tot tien keer minder goed. Ik ben nog steeds hoopvol, maar ik ben niet zo enthousiast als ik in het begin was.' Op zijn website heeft hij de beer nog niet geschoten, maar is wel alvast begonnen met het verdelen van de huid. ‘Als we winnen, zal de $500.000 als volgt worden verdeeld' staat er, waarna de verdeelsleutel volgt. ‘Als je wilt, mag je anoniem blijven, maar als je het leuk vindt, ben je welkom te delen in de eerbetuigingen en alle aandacht die zullen volgen.' Tussen haakjes noemt hij interviews, filmrechten, de Jerry Springer show en signeersessies als voorbeelden van wat de deelnemers te wachten zal staan. Mocht Randi niet over de brug komen: ‘we'd take his ass to court then', dan daagt Carr hem voor de rechter.

Skepticus Randi
Als goochelaar werd hij bekend als de Amazing Randi. Nu is James Randi de meest bekende scepticus ter wereld en stelt hij alles in het werk om mensen met hun neus op de feiten te drukken. Met RV is hij niet onbekend: ‘Wat ik ervan weet? Het heeft de belastingbetaler twintig miljoen dollar gekost en na afloop was er niets! De CIA zei dat er geen enkel significant resultaat was behaald. Dat verbaast ons niets. We hebben hier al jaren een miljoen dollar klaarliggen, maar niemand is die tot nog toe komen ophalen.' Randi is grijs en gaat al een tijdje mee, maar ratelt aan een stuk door. Energieke man.
Iedere week stopt hij een ander voorwerp in een la van een kastje van de Randi-organisatie. Hiermee wil hij Remote Viewers de kans geven zichzelf te bewijzen. Randi: ‘Ik nodig ze uit om met hun Remote gedachten –als ze al gedachten hebben- hier naar Florida te komen -lekker weer hier hoor- maar ze komen niet. Hij vindt RV onzin, een ‘stompzinnige fantasie'.
‘Wayne Carr klinkt oprecht, is een echte wetenschapper en denkt dat het hem gaat lukken. Maar hij is al 2½ jaar bezig, stopt soms en gaat weer verder, verandert de regels soms. Wij doen al het mogelijke om het hem naar de zin te maken, maar nog steeds geen resultaat. Zijn voorbereidende tests waren teleurstellend. Ze kwamen niet uit boven het statistisch gemiddelde, dus jij en ik hadden dat ook voor elkaar kunnen krijgen.'

(Hoe) is het mogelijk?
RV is goed geschikt voor de Randi-uitdaging, want als het waar is, is het is natuurlijk hartstikke paranormaal; je hersenen kunnen de informatie onmogelijk produceren, zij kunnen immers niet kijken op afgelegen lokaties. Met RV maak je contact met alle informatie die er bestaat, uit heden, verleden en toekomst. Van kleine persoonlijke gebeurtenisjes van mensen tot wereldevenementen als oorlogen. Waar ligt die informatie opgeslagen, is dan een logische vraag, waar komt het vandaan? Carr: ‘Van het onderbewuste, tenminste waar het contact maakt met interdimensionale bewustzijnsvelden. Ik denk dat niemand echt weet hoe het preciés werkt. Maar volgens mij is het bewustzijn een veld dat alles omvat in het universum. Bewustzijn is alomaanwezig. Als we RV'en verruimen wij ons eigen bewustzijn zodat het contact maakt met het grotere, alomaanwezige bewustzijn.'

Gedachtenlezen
Carr ziet tal van toepassingen voor RV, één ervan noemt hij psychologisch RV'en. ‘Het is mogelijk om binnen te treden in iemands gedachten. Dat moet natuurlijk met hun toestemming, anders is het ethisch niet verantwoord. Je kunt op deze wijze ontdekken wat hun gevoelen zijn, hun angsten, hun verlangens, hun innerlijke blokkades.' Het lijkt Carr een handig hulpmiddel in therapie, omdat je op deze manier voorbij kunt gaan aan de natuurlijke afweermechanismen. Hij voorziet ook mogelijkheden voor deze techniek binnen een relatie, hoewel je je af kunt vragen in hoeverre je er prijs op stelt dat je vriendin of vriend werkelijk alles van je te weten komt.

Medisch viewen
Carr: ‘Medisch viewen is de volgende stap in RV. Zodra het kan worden gedemonstreerd aan dokters, kan het een centrale plaats innemen in de gezondheidszorg. Het is nuttig en het kan een grote impact hebben. Simpelweg omdat het kan wat nog nooit eerder kon. Je kunt precieze diagnoses stellen uit het niets, je kunt verder gaan dan medische tests. Je kunt de uitkomst bepalen van verschillende behandelingen van een patiënt, de verschillende uitkomsten voorspellen van verschillende operatieve ingrepen. Maar het kan nog wel twintig jaar duren voordat het allemaal zo ver is vanwege starre en skeptische dokters.'
Voor een bepaalde ziekte waarbij spieren in bot veranderen, ging het team van Carr op zoek naar de namen van defecte genen. Hij vertelde zijn viewers niet dat genen het target waren, alles wat ze kregen was het nummer van het target. Het target was dus volledig onbekend; welke vraag hen in feite werd gesteld, wisten ze dus niet; ze kregen alleen een nummer. Na afloop zei het team twee woorden te hebben gevonden: Chordin en EXT4. Bij navraag bij de medisch onderzoeker die achter de opdracht zat, bleken de woorden namen te zijn van twee genen op een lange lijst van mogelijke genen die de ziekte veroorzaken. Met extra aandacht zullen de twee genen nu worden onderzocht. Carr ziet met spanning uit naar de resultaten. ‘Als straks uit het onderzoek blijkt dat deze twee genen de boosdoeners zijn in de ziekte, dan hebben we medische geschiedenis geschreven.'

Gas en olie viewen
McMoneagle timmert ook flink aan de weg: ‘Ik doe allerlei werk voor verschillende bedrijven. Voor mijnen (edelstenen, diamanten), voor bedrijven die naar olie boren… Ik ben daar redelijk succesvol in. Met sommige bedrijven werk ik nu al tien jaar.' Visioenen van dollartekens lichten op als neonletters in de nacht: Waarom gaat u zelf niet boren? Gelach klinkt aan de andere kant van de lijn: ‘Wie zegt dat ik dat al niet doe? Ik ben er inderdaad mee bezig, met gasboringen. En dat gaat goed.'

Vermiste mensen viewen
Hij zoekt ook naar vermiste mensen. Volgens hem de moeilijkste toepassing van RV. Dode mensen zijn makkelijker te vinden dan vermiste mensen, omdat de levenden zich verplaatsen. ‘Ik heb wel eens drie jaar gedaan om een paar vermiste kinderen te vinden. Ik had ze twee, drie keer gevonden, maar toen waren ze alweer vervoerd. Vervolgens kun je een zo goed als perfecte viewing krijgen van een lokatie, maar dan moet je die ergens op aarde zien te plaatsen. Dat is helemaal lastig als er niet iets erg unieks is te zien aan de lokatie. Bijvoorbeeld van een woonwagenkamp ergens in Amerika. Er zijn 285.000 van die parken in de VS…' Niet te beroerd om een veteraan als McMoneagle een handige tip aan de hand te doen, vraag ik me hardop af of je in zo'n geval niet eenvoudigweg kunt uitzoomen om de lokatie van een hoger standpunt te bekijken. Maar zo makkelijk schijnt dat niet te zijn, want al die parken lijken op elkaar. Wat wel handig is, is om te kijken naar de nummerplaten van de auto's, want de kleuren daarop kunnen per staat verschillen. Maar zelfs als heb je de staat, dan nog kunnen er een duizend parken overblijven.
Als het linksom niet blijkt te kunnen, dan maar rechtsom, moet McMoneagle hebben gedacht. De kinderen heeft hij uiteindelijk gevonden, maar met een omweg. Bij de politie was inmiddels bekend wie de kidnapper was, maar ze waren niet in staat hem te pakken te krijgen. Toen beschreef McMoneagle in detail wie de persoon zou zijn die de kidnapper zou contacteren. Deze persoon bleek inderdaad een bekende van de kidnapper. Vervolgens belde de kidnapper naar deze persoon vanuit Chiapas, Mexico, niet wetende dat er inmiddels opsporingsapparatuur was gekoppeld aan de telefoonlijn. Even later werden de kinderen in Chiapas gevonden.
In een periode van vijf jaar heeft McMoneagle aan vijftien van zulke zaken gewerkt. Ongeveer de helft ervan werd tot een goed einde gebracht. Slechts vijftien zaken dus in totaal, terwijl in de VS massa's mensen worden vermist… ‘Zodra iemand informatie aanbiedt aan de politie en zegt dat het van een paranormaal begaafd iemand komt, zullen ze het negeren. Zelfs privé-detectives staan heel negatief tegenover dit soort informatie. Dus ik werk alleen aan zaken waarvan ik weet dat men iets met mijn informatie gaat doen.'

Ruis viewen
Er is veel gevaar om met RV onbestaande ‘feiten' te downloaden. Daarom waarschuwt Wayne Carr voor RV'ers die claims maken over aliens en het einde van de wereld. Is dit een stille hint aan het adres van Ed Dames? Dames is een van de bekendere RV'ers en is zeer actief met zijn bedrijf PsiTech. Op zijn website hebben jaren achtereen hele ritsen van urenlange radio-interviews gestaan die Art Bell in Amerika met hem had gehouden, maar sinds kort zijn de files verdwenen. Schaamt Dames zich nu voor zijn claims over aliens en rampen die ons zouden treffen, waaronder een verschroeiende hitte die een groot deel van de aarde zou doen verpieteren? Carr: ‘Ed Dames heeft er zó vaak naast gezeten met zijn doem- en verderf-scenario's… Hij deed alsof het zeer waarschijnlijk was dat het allemaal zou gebeuren.'
McMoneagle: ‘Ed Dames beweert dat hij een expert Remote Viewer is; hij heeft het nog nooit gedaan tijdens een live tv-uitzending, dubbelblind. Ik wel. Hij praat over hoe goed zijn RV is, maar hij demonstreert het nooit. Ik heb het gedemonstreerd op ABC, CBS, Readers Digest HomeVideo, een internationaal kanaal in Japan, vier maal op Channel Four in Engeland…'. Van de zeventien maal was McMoneagle dertien maal succesvol. Twee van de vier maal dat het niet lukte, wijt hij aan targets die verkeerd waren opgesteld.

God en Satan viewen
Ed Dames heeft Satan een aantal keer geviewd. Carr heeft ervaring met het RV'en van targets als Christus en Buddha. ‘Of ze nou bestaan of niet, het zijn energieën die onbeschrijfelijk mooi zijn. Als ik bijvoorbeeld de Buddha als target opgeef aan mijn studenten, zal een kwart tot een derde in tranen zijn na afloop omdat ze zo bewogen zijn door wat ze meemaken. Een half jaar later voelen ze de effecten nog. Het is een vorm van genezing; je absorbeert een deel van de energie, het opent je, het geneest je. Als je zo'n soort target viewt, neem je er iets van mee.' Vandaar dat hij niet staat te trappelen om Satan te RV'en.

Geld viewen
Op de website van Ed Dames staat een bericht van een amateur-RV'er die voor tienduizenden dollars had gewonnen bij de hondenraces. Heeft Carr RV wel eens gebruikt ten behoeve van gokken, kansspelen? ‘Dat is eigenlijk iets wat ik van plan ben te gaan doen. Binnenkort heb ik iets meer vrije tijd en dan ga ik kijken naar de praktische mogelijkheden van RV om geld te verdienen. Zolang je niet gevangen raakt in de strik van de hebzucht zie ik geen bezwaar.' McMoneagle moet er niet aan denken, hoewel hij naar eigen zeggen in no time een berg geld zou kunnen verdienen met blackjack door tijdens het spel te Remote Viewen. Hal Puthoff wil ook al niet naar de honderennen, àls hij al zou kunnen Remote Viewen. Eens, toen hij geld aan het inzamelen was voor een school, viel een van de sponsors uit. ‘Toen heb ik een groepje RV'ers verzameld om voor een korte periode te duiken in de silver futures markt. We haalden in dertig dagen $26.000 op.'

Het is dat er de laatste jaren wat computers zijn bijgekomen, maar anders was het internet gebarsten: zoveel informatie is er over RV. Hier een aantal links die je op weg kunnen helpen.
Hal Puthoff
Ingo Swann
Joe McMoneagle
Wayne Carr
James Randi