Marcel van Dam schrijft vandaag in zijn Volkskrant-column:  

'Zou Bos werkelijk niet begrijpen dat het onverdraaglijk is dat hij voor mensen die voor zichzelf jaarinkomens van miljoenen organiseren de belasting niet wil verhogen, maar dat wel wil doen voor gepensioneerden die, omdat zij meer gespaard hebben dan anderen, daarvoor nu door Bos worden gestraft? Het is typisch voor de neoliberale hervormingen. Die treffen eenzijdig mensen die voor hun bestaanszekerheid afhankelijk zijn van de overheid en werken ten faveure van de groeiende groep vrije jongens die de globaliserende en individualiserende samenleving voortbrengt.'

 

In de Pedagogie van de Onderdrukten schreef de Braziliaanse geleerde Paulo Freire: 'In een situatie van manipulatie komt links bijna altijd in de verzoeking "snel terug te keren tot de macht" en vergeet dat het noodzakelijk is zich samen met de onderdrukten te organiseren. Ze geraakt in een onmogelijke "dialoog" met de heersende elite. Het eindigt ermee, dat ze door deze elite wordt gemanipuleerd -- en niet zelden vervalt ze zelf in een soort elite-spel, dat ze dan "realisme" noemt.'

 

Kan Bos in een parlementaire democratie iets anders dan de belangen van de economische macht dienen? Nee, natuurlijk. Het maken van steeds hogere winsten ten koste van mens en natuur is een dogma en staat dus buiten discussie, net als in de middeleeuwen het begrip god. God en het Winstprincipe zijn geheiligde waarheden die niet bediscussieerd kunnen worden. Op die fenomenen berust de hele kosmos van de gelovige.

Onlangs berichtte de Volkskrant:  

'Het pijnlijke moment van commissaris Wim Kok.

Vier jaar geleden presenteerde ING een rapport waaruit bleek dat de top van de bank-verzekeraar te weinig verdiende. Dat moest anders, te beginnen met een salarisverhoging van 15 procent, oplopend naar 60 procent drie jaar later.
Het voorstel leidde tot grote opwinding onder de vakbonden en het personeel. Vooral de nieuwe commissaris bij ING, oud-premier Wim Kok moest het ontgelden. De man die als premier de salarisstijgingen aan de top als ‘exhibitionistische zelfverrijking’ had betiteld, moest dit voorstel toch afwijzen?

 

Lees verder: http://www.volkskrant.nl/economie/article411809.ece/

Eind 1995 hield Wim Kok in De Amsterdamse Rode Hoed een toespraak getiteld "afscheid van het socialisme," waarin hij sprak over "de bevrijdende werking van het afschudden van de ideologische veren." En hij had gelijk, elke ideologie kan uitermate beklemmend werken, maar de sociaal-democratische voorman zweeg wel over het feit dat ook het neoliberalisme een ideologie is, even streng in de leer als het calvinisme. Vanwege zijn enorme verdiensten voor de grote concerns (optimaliseren van de winsten, lonen aan banden leggen) werd Kok na zijn vertrek uit de politiek onmiddellijk beloond met uiterst lucratieve commissariaten bij de ING en Shell en de rest is bekend. Dit systeem heet democratie.