De beste slaven van Bilderberg

Daniel Estulin had op zijn dertigste verjaardag in juni 1996 een afspraak in zijn woonplaats Toronto. Vlak voor een zitting van de Bilderbergconferentie wilde een bron hem zien.

Estulin zag zijn man naderen boven in de 260 meter hoge Trust Tower. Onder zijn arm een opgerold tijdschrift, aan zijn handen leren handschoenen.

Uit het magazine kwam het handgeschreven verslag van de vorige dag. Het hart van de onderzoeksjournalist bonsde. Hij had nu goud in handen.

Samen gingen ze naar de lift. Het belletje klonk en Estulin stapte naar voren. „Pas op!” schreeuwde de bron, en hij trok de journalist stevig naar achteren. Voor Estulin was een huiveringwekkende diepte. De vloer was uit de lift gehaald.

Estulin had op de drempel van de dood gestaan. Er was wel een reden voor. Samen met enkele vrienden had hij voor het eerst publiciteit gegeven aan de Bilderbergconferentie in de stad. En openbaarheid was de doodsvijand van het genootschap.

De ”Bilderbergers” hadden in Toronto besloten tot oorlog, ditmaal over Kosovo. Een Aziatische crisis zou de Europese en Amerikaanse economieën anders meesleuren. Een oorlog moest nieuwe omzet creëren voor internationale ondernemingen.

Privaat
Op de balie van Hotel Bilderberg in Oosterbeek -de plek waar het genootschap werd geboren- prijkt het boek van de in Rusland geboren schrijver. Momenteel woont Estulin in Madrid. Van de Spaanse editie van het boek zijn naar zijn zeggen al 140.000 exemplaren verkocht. Meer dan twintig vertalingen staan op stapel, vertelt hij in het Veluwse hotel.

De schrijver is gekleed in een zwart kostuum, het witte overhemd open. Zijn zwarte, krullende haar is strak naar achteren gekamd, waar een elastiek het bij elkaar houdt.

„De Bilderberggroep is een club voor de machtigste mensen ter wereld”, legt hij uit. „Elk jaar houdt de groep van ongeveer 120 mensen een conferentie van een paar dagen. Omdat het geheim is, kan iedereen vrijuit zijn mening geven.”

Wie behoren ertoe?

„Premiers en presidenten van NAVO-landen. Verder natuurlijk industriëlen en bankiers uit Amerika en Europa. Vergeet niet de leden van de Europese Commissie.

Ten slotte de media, zoals The New York Times, Reuters en Le Monde. De eigenaren van deze media hebben gezworen dat over de conferentie wordt gezwegen.

De vaste kern van bezoekers bestaat uit zo’n vijftig mensen. Daartoe behoren David Rockefeller, Henry Kissinger en niet te vergeten koningin Beatrix. Het was ook haar vader, prins Bernhard, die in 1954 de eerste bijeenkomst belegde op de plek waar wij nu zitten.”

Wat wil de beweging?

„Een nieuwe wereldorde. Het uitgangspunt is een gezamenlijk wereldbestuur onder een aristocratie uit Europa en Amerika.

Iemand heeft de nieuwe wereldorde eens voorgesteld als een grote koloniale firma, die orders geeft aan regeringen. We zien dat al gebeuren in handelsblokken als de Europese Unie, Nafta in Noord-Amerika en Asean in Azië. Alle leden van Bilderberg zijn ervan overtuigd dat regeringen hun macht moeten overdragen aan de Verenigde Naties.”

Gezien de huidige spanning tussen de Verenigde Staten en de Verenigde Naties, lijkt overdracht van soevereiniteit verder weg dan ooit.

„President Clinton was voor een wereldregering. Hij was de eerste die het commando over Amerikaanse vredesmilitairen aan de VN delegeerde.

President Bush is inderdaad anders, alhoewel ook hij lid is van Bilderberg. Zijn opstelling heeft te maken met de komende oliecrisis. Over veertig jaar is alle olie op. Daarom volgen op de oorlogen in Afghanistan en Irak nog veldslagen met Iran, Syrië, Saudi-Arabië en zelfs Frankrijk.”

Een andere doelstelling is de samenwerking tussen Amerika en Europa. Momenteel zien we juist een groeiende kloof, met een handelsoorlog en politieke conflicten.

„Inderdaad. De discussie over Irak doorbrak voor het eerst de consensus. De Franse minister van Buitenlandse Zaken (en huidige premier, EvV) Dominique de Villepin noemde Bush tegenover Kissinger „compleet idioot.” Het schijnt dat sommigen zelfs op de vuist zijn gegaan.”

Genocide
Estulin toont het verslag van de Bilderbergconferentie in mei 1973. Op alle pagina’s staat: ”Personal and strictly confidential”. Zijn vinger wijst op een passage. „Hier spreekt men over de overbevolking. In het jaar 2000 moet de wereldbevolking met 3 miljard zijn gekrompen. Men is heus niet te goed voor genocide.”

Maar dit is niet gebeurd.

„Nog niet, nee. Men doet dat soort dingen ook niet openlijk. De ene helft sterft van de honger. En als er straks geen olie meer is, sterf je in Scandinavië en Nederland straks door de kou”, voorspelt hij, terwijl hij naar buiten wijst, waar de sneeuw de Bilderbergbossen bedekt.

Het centrale motief van Bilderberg is ”beheersing”, door het creëren van de massamens. Mede door de digitalisering lijkt het individualisme echter de toekomst te hebben.

„Internet is zonder meer een bevrijdende macht. Maar tegelijk zijn we slaven. We worden 24 uur per dag in de gaten gehouden”, zegt Estulin.

Hij pakt zijn mobieltje. „Zelfs als deze uitstaat, kunnen ze je ermee volgen. In Londen word je elke dag 300 keer gesignaleerd door een bewakingscamera.

Contant geld zal verdwijnen. Straks kunnen we alleen nog betalen met een ingeplante chip. Media als MTV zorgen ervoor dat zo’n chip in de mode komt. Als iedereen die chip heeft, kan men ons geld met één druk op de knop laten verdwijnen. Mensen zoals ik die zich tegen het systeem keren, hebben dan niets meer te eten.”

Welke regering schiet iets op met pakhuizen vol video’s en telefoontaps? Na de WTC-aanvallen op 11 september 2001 bleek dat de inlichtingendienst vooraf wel aanwijzingen had gehad, maar dat de menselijke capaciteit ontbrak de gegevens te analyseren.

De schrijver lacht schamper. „De Amerikaanse regering was zelf medesamenzweerder. Toen Bush en Cheney in mei 2001 doorkregen dat het economisch weer fout ging, besloten ze definitief de controle over de oliebronnen te verwerven. Om invallen in Afghanistan en Irak te rechtvaardigen moest dan maar een deel van de mensheid worden opgeofferd. Via de media vertelt de Amerikaanse regering dat de aanslag is beraamd door een man in een lang kleed op een paar slippers en met een kalasjnikov.”

Slaven
De Bilderbergers spreken ook over één wereldreligie. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

„De meeste leden geloven niet in God. Maar ze weten dat de massa een uitlaatklep nodig heeft voor zijn angsten. Daarvoor zoekt men een kerk die beheersbaar is.

Op de inhoud van die religie heeft Bilderberg zich volgens mij nog niet beraden. Het zal wel uitlopen op een mix van allerlei godsdiensten en culturen. Als het maar een passieve beweging is die zich aanpast aan de bestaande orde.”

Waarom heeft u dit boek geschreven?

„Ik heb een obsessie met vrijheid. Mijn vader zat gevangen in de Sovjet-Unie omdat hij vocht voor de vrijheid van het woord. Na drie jaar werden zijn beulen moe van het martelen. Ik wil nu andere mensen bewust maken van het juk van de slavernij. De beste slaven denken immers dat ze vrij zijn.”

Waarom ligt Syrië onder vuur? - Deel 4

Wie onder de oppervlakte kijkt, ziet dat Syrië onder vuur ligt vanwege de belangen van de betrokken partijen. 'Syrië' gaat over macht, geld, invloed en energie.

lees meer

Waarom ligt Syrië onder vuur? - 3

Wie vorm en inhoud scheidt, ziet dat de strijd om Syrië vooral niet gaat over waar het over lijkt te gaan. De vorm maskeert de inhoud. Syrië en Iran zijn stukken op een geopolitiek schaakbord.

lees meer

Waarom ligt Syrië onder vuur? - Deel 2

Bij grote militaire conflicten die aanzienlijke humantaire en economische gevolgen kunnen hebben, is het goed te kijken naar de belangen van de betrokken partijen en naar de rol van de media bij de verslaggeving van de feiten.

lees meer

Waarom ligt Syrië onder vuur? - Deel 1

Aan de oppervlakte is het duidelijk: de VS willen Syrië bevrijden van een wrede dictator die zijn bevolking met gifgas bestookt. Onder de oppervlakte is er iets heel anders aan de hand.

lees meer

Albert Spits: Creëer je eigen financiële veiligheid

Spits beschrijft hoe de euro richting de uitgang gaat en dat je intussen maar beter waarde voor je geld kunt kiezen. Hij raadt iedereen aan zich voor te bereiden op een systeemkrach.

lees meer